استادیوم با کلاس سانتیاگو برنابئو ، خانه برخی از ستارگان مطرح و شناخته شده جهان فوتبال بوده است . نامهایی نظیر دی استفانو ، پوشکاش ، رائول و زیدان در پیراهن رئال در این استادیوم بازی کرده اند . لیست بزرگان بی پایان است . یکی از این نفرات ، جک واتسون اسکاتلندی بود . تنها اسکاتلندی که در رئال بازی کرد .
واتسون یک کارگر ساده بود اما زندگیش ناگهان عوض شد . وی که در سال 1917 متولد شد ، در جشن هوگمانای راهی انگلیس شد و در سنی کم توانست در بوری در دسته دوم بازی کند . جنگ جهانی دوم کمی روندش را متوقف کرد و پس از جنگ راهی فولام شد . در آن جا حضور داشت و دوستی نزدیکی با مایک کیپینگ ، دروازه بان این تیم بازی کرد . کیپینگ وقتی بازنشسته شد ، رو به مربیگری آورد . پس از آن صحبت هایی با سانتیاگو برنابئو ، مدیر وقت رئال مادرید کرد تا واتسون را به خدمت گرفت . واتسون پذیرفت اما می دانست که در 31 سالگی به ندرت بازی می کند ، پس پست مربی - بازیکن را پذیرفت .
در سال 1948 ، رئال تیم زیاد بزرگی نبود و داشت آرام آرام به دنبال نام می گشت . درگیری های جنگ داخلی اسپانیا ادامه داشت و فوتبال روی هوا بود . خوزه گومز لوپز ، تاریخ نویس لالیگا می گوید که فوتبال در آن زمان ، روشی برای جنگ ها سیاسی شده بود و برخی از افراد ، زندگیشان را در گرو این ورزش می دانستند .
پس از بازی پر برخورد میان رئال و بارسا که موجب درگیری تماشاگران شد، سران دو باشگاه ناچار شدند که استعفا کنند . اعضای رئال تصمیم گرفتند که سانتیاگو برنابئو را انتخاب کنند . رئال در آن زمان در جنگ لالیگا عقب بود . فلورنتینو در اولین تصمیمش ، یک استادیوم جدید را ساخت . استادیوم قبلی رئال ، چامارتین نام داشت که فقط 22500 نفر می توانستند واردش شوند . گنجایش استادیوم اتلتیکو 37500 نفر بود و لس کورتس ، استادیوم وقت بارسا هم 60 هزار نفر گنجایش داشت . اما استادیوم جدید رئال ، گنجایشی نزدیک به 70 هزار نفر را شامل می شد . همه می دانستند که این استادیوم جدید ، منبع در آمد بزرگی را نصیب سانتیاگو برنابئو می کند .
استادیوم سانتیاگو برنابئو که در آن زمان " استادیوم جدید چامارتین " نام داشت ، تا سال 1955 تغیر اسم نداد . واتسون زمانی آمد که این استادیوم فقط 6 ماه عمر داشت . او تبیدل به اولین بازیکن بریتانیایی شد که به سفیدها ملحق می شد . البته در پیچ و خم روزگار ، انتقالش گم شد اما در حقیقت این انتقال ، راه خروجی برای بازیکنان بریتانیایی به کشورهای دیگر بود . آمار دقیقی از آمار بازیهای واتسون در دست نیست . اما لوپز ، مورخ سرشناس نظرات خاصی دارد . او به یاد دارد که واتسون در بازی رئال و سلتا ویگو حضور داشت که رئالی ها 3-1 باختند . این طور که به نظر می رسد او فرصت بازی رسمی در برنابئو را نداشت . در فصلی که او در رئال بود ، این تیم به رتبه سوم رسید . او به انگلیس برگشت و پس از آن در کریستال پالاس و کانتربوری بازی کرد . او در سال 1976 فوت کرد در حالی که شاید خودش هم خبری از تاثیر مهمش از بازی در اسپانیا نداشت .
ماجرای واتسون کاملا گم شده به نظر می رسید تا این که ساندی مک بین ، یک دفتر دار در موزه فوتبال در همپدن پارک زمانی که در سال 2004 به سانتیاگو برنابئو آمد . مک بین به ناگاه نام مک بین را روی یکی از دیوار ها پیدا کرد و تصمیم گرفت که تحقیقاتی انجام دهد . او اشتیاق زیادی داشت و بالاخره به نتیجه رسید .
به هر صورت رئال مادرید در این تابستان با سلتیک اسکاتلند بازی می کند ، در حالی که در طول تاریخ فقط یک اسکاتلندی فرصت بازی در پیراهن این تیم را داشته است .
واتسون یک کارگر ساده بود اما زندگیش ناگهان عوض شد . وی که در سال 1917 متولد شد ، در جشن هوگمانای راهی انگلیس شد و در سنی کم توانست در بوری در دسته دوم بازی کند . جنگ جهانی دوم کمی روندش را متوقف کرد و پس از جنگ راهی فولام شد . در آن جا حضور داشت و دوستی نزدیکی با مایک کیپینگ ، دروازه بان این تیم بازی کرد . کیپینگ وقتی بازنشسته شد ، رو به مربیگری آورد . پس از آن صحبت هایی با سانتیاگو برنابئو ، مدیر وقت رئال مادرید کرد تا واتسون را به خدمت گرفت . واتسون پذیرفت اما می دانست که در 31 سالگی به ندرت بازی می کند ، پس پست مربی - بازیکن را پذیرفت .
در سال 1948 ، رئال تیم زیاد بزرگی نبود و داشت آرام آرام به دنبال نام می گشت . درگیری های جنگ داخلی اسپانیا ادامه داشت و فوتبال روی هوا بود . خوزه گومز لوپز ، تاریخ نویس لالیگا می گوید که فوتبال در آن زمان ، روشی برای جنگ ها سیاسی شده بود و برخی از افراد ، زندگیشان را در گرو این ورزش می دانستند .
پس از بازی پر برخورد میان رئال و بارسا که موجب درگیری تماشاگران شد، سران دو باشگاه ناچار شدند که استعفا کنند . اعضای رئال تصمیم گرفتند که سانتیاگو برنابئو را انتخاب کنند . رئال در آن زمان در جنگ لالیگا عقب بود . فلورنتینو در اولین تصمیمش ، یک استادیوم جدید را ساخت . استادیوم قبلی رئال ، چامارتین نام داشت که فقط 22500 نفر می توانستند واردش شوند . گنجایش استادیوم اتلتیکو 37500 نفر بود و لس کورتس ، استادیوم وقت بارسا هم 60 هزار نفر گنجایش داشت . اما استادیوم جدید رئال ، گنجایشی نزدیک به 70 هزار نفر را شامل می شد . همه می دانستند که این استادیوم جدید ، منبع در آمد بزرگی را نصیب سانتیاگو برنابئو می کند .
استادیوم سانتیاگو برنابئو که در آن زمان " استادیوم جدید چامارتین " نام داشت ، تا سال 1955 تغیر اسم نداد . واتسون زمانی آمد که این استادیوم فقط 6 ماه عمر داشت . او تبیدل به اولین بازیکن بریتانیایی شد که به سفیدها ملحق می شد . البته در پیچ و خم روزگار ، انتقالش گم شد اما در حقیقت این انتقال ، راه خروجی برای بازیکنان بریتانیایی به کشورهای دیگر بود . آمار دقیقی از آمار بازیهای واتسون در دست نیست . اما لوپز ، مورخ سرشناس نظرات خاصی دارد . او به یاد دارد که واتسون در بازی رئال و سلتا ویگو حضور داشت که رئالی ها 3-1 باختند . این طور که به نظر می رسد او فرصت بازی رسمی در برنابئو را نداشت . در فصلی که او در رئال بود ، این تیم به رتبه سوم رسید . او به انگلیس برگشت و پس از آن در کریستال پالاس و کانتربوری بازی کرد . او در سال 1976 فوت کرد در حالی که شاید خودش هم خبری از تاثیر مهمش از بازی در اسپانیا نداشت .
ماجرای واتسون کاملا گم شده به نظر می رسید تا این که ساندی مک بین ، یک دفتر دار در موزه فوتبال در همپدن پارک زمانی که در سال 2004 به سانتیاگو برنابئو آمد . مک بین به ناگاه نام مک بین را روی یکی از دیوار ها پیدا کرد و تصمیم گرفت که تحقیقاتی انجام دهد . او اشتیاق زیادی داشت و بالاخره به نتیجه رسید .
به هر صورت رئال مادرید در این تابستان با سلتیک اسکاتلند بازی می کند ، در حالی که در طول تاریخ فقط یک اسکاتلندی فرصت بازی در پیراهن این تیم را داشته است .