بعد از ظهر با غیبت ایکر ، راموس و کریستیانو شروع شد اما موراتا ، کاکا و کایخون با انگیزه ای زیاد به دی استفانو ادای احترام کردند .
بازی بچه ها
با نیمه پر لیوان شروع می کنیم . بیش از 43 هزار هوادار در یک شب پائیزی با وجود قیمت بلیط ها و زمان بد در ماه سپتامبر ، برای دیدن بازی آمدند . در میان جمعیت ، بیش از 15 هزار نفر از کودکان بودند . یکی از آنها پسرم ، مارکوس و دوستش ادواردو بود که با چنان شوقی به برنابئو آمده بودند که گویی قرار است خوانیتو با یک نتیجه 4-0 تاریخی نسخه بورسیا را بپچید . هر دو تایشان سوالهایی داشتند :" چرا کاسیاس بازی نمی کند ؟ چرا کریستیانو و راموس نیستند ؟" سالها طول می کشد تا برایشان توضیح بدهم که جام برنابئو ، تقریبا هیچ ربطی به اسطوره ای که نامش روی این جام است ، ندارد ، حتی در حد تجلیل از استاد دی استفانو هم نیست . پدرم البته اعتراض می کند :" دون آلفردو " که می خواهد کمی حس نا امیدی من را به نوه اش انتقال ندهد . اما با احترام به تمامی پدر و پدر بزرگ هایی که دیشب در استادیوم بودند ، باید از افرادی نظیر کاکا و هیگوائین در بازی دیشب تشکر ویژه داشته باشم .
کایخون و موراتا
آنها چهره های بدگمان را با حرکات نشاط آمیز ، پر شور و شوق و تعصب مادریدی عوض کردند . بچه ها از اولین گلهای زیبای کاکا و موراتا کاملا به وجد آمده بودند . هم بزرگتر ها و هم جوان ها . این مادرید ابدی است . به لطف این افراد است که برنابئو موج اوله ، اوله و شعارها و نواهای خاص خودش را سر می دهد . برنابئو هم با بی تجربی و ناتوانی خود به این جشنواره گل کمک کرد اما نباید ذخیره های مورینیو را از یاد برد که با چنان انگیزه ای بازی می کردند که انگار تازه در اول مسیر بزایگریشان هستند . این بهترین تجلیل از آلونسو اسکرا بود ، بازیکن تیم نونهالان رئال بود . (زیبا بود که یک دقیقه به احترامش سکوت اختیار شد)
پیغام ریکاردو
این سالهای سخت بیشترش به خاطر بی تعصبی در شرایط خاص بود . (در سال 2010 می توانست دو ماه زودتر عمل کند ...) اما رفتارش دوست داشتنی بود . روحیه جوانی را در زمانی که توپ روی پاهایش بود به تیم اضافه می کرد . شماره 8 کم کم دارد یادآور برنده توپ طلای 2007 می شود . هماهنگی کاکا با موراتا دوست داشتنی بود . دومی یک بازیکن چند پسته و مدرن است که اگر توپ به او برسد و فرصت داشته باشد ، کسی جلودارش نیست . پیش از بازی مادر و خواهرش را دیدم که به من گفتند که این بچه تمامی حواس پنج گانه خود را برای پیروزی در رئال مادرید جمع کرده است . آلوارو استعداد ، توانایی و انگیزه اش را دارد تا در لیست جام جهانی 2014 برزیل قرار گیرد . خدا را چه دیدید .
تب خال
جدا از خط خوردن در لیست هفت بازی اول ، چیزی که برایم ناراحت کننده بود این بود که کاروالیو 45 دقیقه بازی کرد . او از تابستانش به خوبی لذت برد ، از تیم اصلی دور شد و با کاستیا تمرین کرد و حقیقتا لیاقت این پاداش را نداشت . بین دو ریکاردو ، یعنی کاروالیو و کاکا فاصله زمین تا آسمان است . دومی این حق را دارد که بخشیده شود . کاکا می تواند یکشنبه مقابل دپور دقایقی بازی کند . او خودش هم می داند که باید از این فرصت ها چه بهره ای را ببرد .
برای تو ، دون آلفردو
تاریخ همیشه در موردش یک چیز را می نویسد :" بهترین بازیکن تاریخ رئال . " بازیش ار ندیدم اما پدرم همیشه از او به نیکی یاد می کند .
ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
نویسندگان
لینک دوستان
آرشیو
نظرسنجی
فقط ؟
نظرتون در مورد وبلاگ؟
طرفدارکدام تیم هستید؟
پیوندهای روزانه
آمار سایت