گفت و گوی مفصل با سرخیو راموس:شبی که بارئال قرارداد بستم، خوابم نبرد

به ادامه مطلب بروید...

گفت و گوی مفصل با سرخیو راموس:شبی که بارئال قرارداد بستم، خوابم نبرد

به تیم ملی دعوت شده بودم . واقعا به خود می بالیدم . در آن روز از خوشحالی به خانه نرفتم . قراردادم را ساعت 11:30 شب امضا كردم آن هم در حالی كه ساعت 12 وقت تمام می شد . وقتی قطعی شد نمی توانستم باور كنم . در آن لحظه بیشترین پیامك روی گوشی موبایلم آمد . بیدار شوی و بازیكن سویا باشی و به تختخواب بروی و بازیكن رئال مادرید باشی .

برای مشاهده گفتگو با سرخیو راکوس به ادامه مطلب بروید.

آهنگ جالبی به نام "واگابوندو" از نینیا پاستوری ،‌ آهنگ محبوب سرخیوراموس است .

ترانه بسیار خوبی است . من همیشه با موزیك سنتی و گیتار فلامنكو احساس نزدیكی می كرده ام . آهنگهای فلامنكوی او را خیلی دوست دارم . طبیعتا این آهنگ ، آهنگ مورد علاقه من است .

این آهنگ در مورد رویاهای خیابانی است  ، خود تو چه رویاهایی از بازی در خیابان داشتی ؟
ما در كوچه پس كوچه های كاماس بازی می كردیم . در آن جا اولین ضربه ام را به توپ زدم و اولین بازیهایم را انجام دادم . یك دروازه دو درخت بود و دیگری دو آجر . این زمانی است كه واقعا از آن لذت می برم ، كودكی و روابطه دوستانه اولیه . رویاپردازی را آغاز می كنی و اهدافی داری .

پس اولین زمین فوتبال راموس كوچه پس كوچه هایی بوده كه آجر ها دروازه ه اشان را ایجاد می كردند .
درست است .در واقع افراد زیادی از همین جور جاها شروع كردند . من هم از همین جا شروع كردم و بعد با دوستانم تصمیم گرفتیم كه به بازیمان در زمین های آسفالت ادامه دهیم . البته هنوز از آجر برای مشخص كردن دروازه استفاده می كردیم .

والدینت چه نظری در مورد فوتبال بازی كردنت داشتند ؟
پدر و مادرم خیلی سخت گیر بودند . از بچگی به من می گفتند كه باید صبح ها به مدرسه بروم اما تقریبا هر روز در محله های كاماس تمرین می كردم . البته محدودیت های ساعتی هم داشتم .

در این كوچه پس كوچه ها چه كسانی همراهیت می كردند ؟
رفقایم در سویل بودند . بعضی هایشان هنوز همان جا زندگی می كنند و برخی دیگر به شهرهای دیگری رفته اند . می توانم اسمهای زیادی را برایتان نام ببرم : ساموئل ، خسوس ،‌آنخلیتو ، پسر عموهایم ، پدرو ، الكس ، خوزه لویس كه هنوز همان جا زندگی می كنند . راستش خیلی از با هم بودن لذت می بردیم . در بچگی هر كسی ورزشی را می پسندد و هم به بسكتبال ، شنا و تنیس هم علاقه داشتم اما عاشق فوتبال بازی كردن در محله مان بودم .

وقتی با بازیكنان صحبت می كنی می گویند :" در بچگی ، بین رفقایم بهترین نبودم . " سرخیودر میان رفقایش بهترین بود ؟
نه ، بهترین نبودم . نامهای زیادی را می توانم بگویم (نیكو ، پولاكو ، ...) كه بهتر بودند . در سویل رفقای خوش تكنیك زیادی داشتم و حقیقتا حضور در كنار آنها باعث شد كه خیلی پیشرفت كنم . البته شاید تنها فرق من با آنها این بود كه هدفم و تمام هم و غم من ، فوتبالیست شدن بود .

و در هشت سالگی به سویا پیوستی .
درست است . من بازی كردن در محله مان را از شش سالگی آغاز كرده بود و همیشه استعدادیابی از سویا برای دیدن ما می آمد . این دوره فوق العاده ای از زندگی من بود . البته درست است كه مجبور شدم قید خیلی چیزها را بزنم چرا كه وقتی كه می خواهی به كاری تن بدهی ، باید قید برخی چیزهای دیگر را بزنی و طبیعتا نمی توانی مثل دوستانت به پارتی بروی . این چیزی است كه از دستش دادم و قیدش را زدم . اما حقیقتا ارزشش را داشت چرا كه می بینید كه حالا به این جا رسیده ام .

با ورود راموس به سویا ، برادرش یا شخصی از خانواده اش او را همراهی كرد تا او تنها نباشد چرا كه زمین تمرین نزدیك خانه نبود ، درست است ؟
بله . ما در كاماس زندگی می كردیم و كار مشكلی بود . وقتی كه در چنین سن كمی بخواهی از خانواده ات دور شوی واقعا خیلی مشكل است . واقعا آن موقع نمی دانستم كه خانواده ام چه تلاش مهمی برایم كرده اند . روزی فهمیدم كه والدینم ، برادرانم ، پدر بزرگ و مادر بزرگم ، یك دنیا فداكاری كرده اند . درست است كه مسافت خیلی طولانی بود و هیچ كمك مالی هم نمی شد .

یك ماجرایی شنیدم . یك روز در زمین تمرین جا ماندی ...
یك عصر زمستانی بود ، هوا زود تاریك می شد . ساعت شش بود اما انگار هشت شب است . ما معمولا ساعت چهار ، پنج تمرین را تمام می كردیم . رفقایی بودند كه سمت خانه ما می رفتند و گفتنند :" سرخیو، می آیی ؟" و من گفتم نه ، پدر یا برادرم دنبالم می آیند . در آن موقع هیچ كس در زمین تمرین نبود و فقط یك نگهبان در شب آن جا بود . ساعت ها گذشت و من داشتم فكر می كردم كه پس چرا نمی آیند . شب تاریك تر می شد و هر ماشینی می آمد من فكر می كردم كه شاید آنها باشند اما پدرم فكر كرده بود كه برادرم دنبالم می آید و بر عكس .

سگهایی هم آن جا بودند ، درست است ؟
از انتظار خسته شده بودم و به یك فنس تكیه دادم . ناگهان دیدم كه دو سگ در نزدیك هستند . دویدم و از درخت بالا رفتم . سگها پشت من بودند اما خوش شانس بودم كه با سوتی كه زدم ، نگهبان به كمكم آمد . در نهایت از دست سگ ها نجات پیدا كردم . این ماجرا تا پایان عمر به یادم خواهد ماند .

راموس چه چیزی را از كودكیش فراموش نمی كند ؟!
شاید مراحلی كه سپری شد و تغییراتی كه انجام شد . تلاشی كه خانواده ام انجام داد تا بتوانم كه در فوتبال كسی شوم ستودنی است . من به خاطر آن سپاسگزارم و واقعا از والدینم ، برادرانم و خانواده ام ممنونم . من توانستم كه به زندگیم جهات دهم . بعد از آن باید به مراحلی كه رخ داد توجه داشت . مجبور شدم كه بی خیال رفاقت ها شوم چرا كه نمی شد كه به عادت ها ادامه داد . من از خواب ناز در تختخوابم به یك شهر دیگر می رفتم . رفقا را ترك كردم كه به هدفم برسم . توانستم كه به تیم اصلی سویا برسم . هیچ گاه گامهای ریز و مهمی كه برداشتم تا به این جا برسم را فراموش نخواهم كرد .

بزرگترین شیطانی كه در دوران كودكی كرده ای ؟
خیلی بوده است . ما در محله ای در بالای یك تپه زندگی می كردیم و در نزدیكی خانه ما یك مكان خیلی خلوت و دنج بود . زوج های زیادی به آن جا می آمدند و با هم خلوت می كردند و ما دید می زدیم كه آن ها چه می كنند ... خیلی بامزه بود . من از تمام دوستانی كه داشته ام و امروز هم حفظشان كرده ام ، سپاسگزارم . هر وقت به محله سابق می روم ، با آنها غذا می خورم یا گپی با آنها می زنم كه خیلی عالی است .

از بزرگ شدن می ترسی ؟
از طرفی آره و از طرف دیگر نه . از طرفی می خواهم كه بزرگ شوم تا بدانم كه فردا چه می شود و از نظر حرفه ای به چه می رسم . در این باره از نظر حرفه ای و شخصی خیلی هیجان زده هستم و مطمئنم كه عناوین زیادی می برم . از طرفی ناراحتم كه همه چیز خیلی زود می گذرد و وقت لازم برای لذت بردن از آن را نداشته ام . به طور مثال با تیم ملی قهرمان جهان شدیم اما نشد كه از آن زیاد لذت ببرم . اما به هر حال فردا ، وفتی كه خودت را وقف این كار دیدی ، زمان بیشتری خواهی داشت تا به آن چه كه در زندگی به آن رسیده ای افتخار كنی و به نوه هایت در موردش بگویی .

كاسیاس هفته قبل گفت كه اكنون نمی تواند بفهمد كه به چه رسیده است .
در فوتبال نمی توان در گذشته زندگی كرد باید روز به روز بهتر شوی . در این ورزش خاطرات گذشته مفهومی ندارد و مردم هر روز تلاش بیشتری را طلب می كنند . اما تو همیشه از خودت یك دی وی دی ، یك عكس یا چنین چیزی به جا می گذاری كه فراموش نشدنی است . مشكل این نیست كه زمان چقدر زود می گذرد چرا كه همیشه باید از آن لذت برد .

سرخیوراموس ، فوتبالیست شدنش را مدیون خانواده اش است ؟
بله ، به آنها مدیونم چرا كه من یكی از آنها بوده ام . از گفتنش خسته نمی شوم . آنها افراید هستند كه مرا بزرگ كردند . از آنها یاد گرفتم كه چطور مسیر درست را انتخاب كنم و در راهی كه می روم دچار اشتباه نشوم . محیط پیرامون و خانواده ، فاكتورهایی هستند كه خیلی كلیدی هستند .

هیچ وقت شد احتمال رفتنت به سمت انحراف باشد ؟
همه ما آدم هستیم و ممكن است اشتباه كنیم اما در چنین زمان هایی پدر و خانواده ات هستند كه با نصیحت هایشان به كمكت می آیند . آن جا بهترین مكان برای گفتن هر چیزی است ، اگر اشتباهی كرده ام ، به آنها گفته ام . تا همیشه با آنها صادق خواهم بود .

از خانواده ات به عنوان فاكتور مهمی برای رسیدن به شرایط امروزت نام بردی ، اما خواكین كاپاروس هم نقش مهمی در موفقیت تو داشته است .
البته ، از تمام مربیانی كه داشته ام چیزهایی یاد گرفته ام ، اما او كسی بود كه وقتی من كسی نبودم ، به من اعتماد كرد . اعتماد كردن به شخصی كه هیچ تجربه ای ندارد كار آسانی نیست اما كاپاروس این كار را كرد . او نگاه ویژه ای به بازیكنان جوان دارد . روابط خوبی با او داشتم چرا كه بخشی از تیمش بودم . از او تشكر ویژه ای دارم و از این كه مرا انتخاب كرد واقعا سپایگزارم . از او درسهای زیادی گرفتم .

آن خاطره معروفت از تمرین اولت با سویا را تعریف كن .
در 16 سالگی قرار شد به تیم اصلی بروم . اسطوره های من آن جا بودند ، آلفارو ، داریو سیلوا ، یكی از بازیكنان آكادمی كه تازه به تیم اصلی رسیده بود هم بود . او ناگهان آمد و یك ضربه خشن به من زد . كاپاروس هم كه چهار چشمی به بازیكنان آكادمی نگاه می كرد ، آمد سمت من و در گوشم گفت :" دفعه بعد تو محكم تر بزنش ." او چنین كاراكتری می خواست . كاپاروس توجه ویژه ای روی مسائل روحی و روانی داشت . او یك مربی بزرگ و یك شخصیت بزرگ است .

فلورنتینو پرس و خوزه مرسه چند روز پیش مهمان یك برنامه رادیویی بودند كه مدیر گفت كه در سال 2005 مرسه به او گفته است كه بازیكنی به نام سرخیوراموس را از سویا بخرد ، او اسپانسر تو بود ؟
رئال مادرید در قلب اوست . فكر نمی كنم كه هنرمندی مادریدیستا تر از او باشد . او مثل نینیا پاستوری ، یكی از اسطوره های بزرگ فلامنكوست و از بچگی كارهایش را دنبال می كردم . یك خاطره هم از او دارم . یك روز بعد از بازی سویا ، با برادرم رفته بودیم تا در نرویون غذا بخوریم . وقتی او وارد رستوران شد ، خیلی هیجان زده شده بودم . شخصا او را نمی شناختم . بلند شدم و تصمیم گرفتم كه از او امضا بگیرم . او بغلم كرد و به او گفتم كه به فلورنتینو بگوید كه مرا بخرد و به باشگاهی كه تشنه قهرمانی هاست بروم . انگار كه به علاء الدین گفته بودم چرا كه یك سال بعدش به خواسته ام رسیدم . امضای او را قاب كردم و در اتاقم گذاشتم و سال بعدش به رئال مادرید پیوستم . او شخص بی همتایی است .

مرسه گفته كه تو توانایی زیادی در خواندن و رقصیدن داری .
از آن هم خاطراتی دارم . ریشه این قضیه به بچگیم بر می گردد . من همیشه فلامنكو را دوست داشته ام و می خواستم كه این موسیقی را بنوازم . من عاشق این سبك موسیقی هستم .

سرخیوراموس چه جور شخصی است ؟
مشكل است كه بتوان تصویری كه از تو در نزد عموم ایجاد شده است را تغییر بدهی . دقیقا 90 درصد دنیا نمی توانند كه شخصا مرا بشناسند چرا كه همه صرفا از روی ویدئوها و تصاویر با من آشنا شده اند اما نمی دانند كه تو چه فرد متواضع ، صاف و ساده و خوش برخوردی هستی . من یك شخص روراست هستم كه با دوستانم و خانواده ام خیلی رفیق هستم و گاهی برای خودم آواز می خوانم و گیتار می زنم . سعی می كنم كه شاد باشم . چهره ام نشانه ای از روح و روانم است و اگر دقت كنید متوجه می شوید كه من چطور هستم .

و فردی كه دوست داری به بقیه كمك كنی . پنج سال سفیر یونسیف بودی و از مدیران معنوی بنیاد خیریه آپاسكووی هستی .
این كاری است كه نه تنها من ، بلكه كل دنیا باید انجام دهند . این وظیفه انسانی من است . خوشبختانه این فرصت را داشته ام كه كمك كنم . حالا كه در ورزش به جایگاهی رسیده ام باید به افرادی كه احتیاج داریم ، كمك كنیم .می توانیم جهان را آسان تر كنیم و به افراد نیازمند كمك كنیم . باید دانست كه همیشه وقت برای هر كاری هست . می توان از وقت آزاد برای شاد كردن كودكان بی بضاعت استفاده كرد . كودكانی كه مریض هستند و در طول سال نمی توانند بخندند .

سال پیش در سنگال بودی،چه تصویری از این سفر را هیچ وقت فراموش نكردی ؟
این سفر سختی بود كه می خواستم انجامش دهم . از روی تصاویر به هیچ وجه نمی توان دركش كرد . زندگی كودكان در آن جا ارزشی ندارد چرا كه معمولا به علت بیماری یا سوء تغذیه فوت می كنند . دوست داشتم كه برادر و خواهرم را هم ببرم تا بتوانند كه چشنشان به دنیا بیشتر باز شود چرا كه گاهی اوقات ما از برخی چیزهای بیخودی گلایه می كنیم .

و آیا این بی عدالتی ها واقعا قلب راموس را به درد می آورد ؟
بله ، دروغ كه ندارم بگویم . من فردی نیستم كه زیاد اشك بریزم اما در چنین زمینه هایی احساساتی می شوم . بارها گریه كردم ، اما به تنهایی . سفر به سنگال خیلی تكان دهنده بود وقتی كه كودكان را بغل می كردی و به آنها غذا می دادی اشكت در می آمد .

سرخیوراموس زمان های حضورش در كنار خانواده را چطور سپری می كند ؟
حضور در كنار افرادی كه دوستت دارند خیلی لذت بخش است . متاسفم كه این را می گویم اما فوتبال پر از دروغ است . من در خانه همیشه خیلی راحت هستم ، به خصوص وقتی اطرافیانم در كنارم باشند . حضور در خانه چیزی است كه نمی توان رویش قیمت گذاشت ، حضور در كنار خانواده ام ، قهوه خوردن ، صحبت كردن ، موزیك گوش دادن با آنها و ... برای من خیلی با ارزش است .

به پدر بزرگ و مادر بزرگهایت هم سر می زنی ؟
بله ، مادر بزرگ مادریم تنها كسی است كه زنده است . والدین پدرم چند سال پیش عمرشان را دادند به شما و من بچه طلایی آنها بودم . آرزویشان برای من این بود كه فوتبالیست شوم و در تیمهای بزرگ بازی كنم . مادر بزرگم كه زنده است هم خیلی بیمار است و وقتی كه او را می بینی ، اثر بدی روی تو می می گذارد .

كاسیاس گفت كه نقطه ضعفش برادرش است ، تو در این زمینه چطور هستی ؟
من خوشبختانه یك خانواده بسیار نزدیك و رفیق دارم و همه با هم خیلی راحت هستیم . با این كه می دانم كه برادرم و پدرم حسودی می كنند باید بگویم كه خواهرم مریم را خیلی دوست دارم .. او تنها دختر خانواده است و وقتی با او صحبت می كنم خیلی لذت می برم .

به من گفته اند كه یك دختر دیگر هم هست كه اسمش دانیلاست و دیوانه اش هستی .
دانیلا برادر زاده ام، كه سه سال و نیم دارد . مثل دختر خودم است . خیلی با او رفیق هستم . هر وقتی كه در مادرید سرم خلوت باشد پیش او می روم و تا جایی كه بتوانم خودم را با او سرگرم می كنم .

با مادر بزرگت در مورد فوتبال هم صحبت می كنی ؟
مادر بزرگم خیلی عشق فوتبال بود . اما متاسفانه بیماری امانش نداد و اكنون حال و روز خوشی ندارد . اما هنوز خاطرات خوبی از او دارم و سرحال است ، مثل آخرین تولد خواهرم . سعی می كنم كه روزها با او بودن را فراموش نكنم و از دست ندهم . واقعا خوشحالم كه او هنوز عمرش به دنیا باقی است.

بهترین كاری كه سرخیوراموس برای اشخاص انجام داده است ؟
من می خواهم كه در هر زمانی كه می توانم به افراد كمك كنم . به دوستان و خانواده ام كمك های زیادی كرده ام .

24 سالگی و كاپیتان دومی رئال مادرید چطور است ؟
این  خیلی كار برده است و رویای این كه بتوانی كاپیتان رئال مادرید باشی با هیچ تجربه ای قابل مقایسه نیست اكنون خیلی خوشحالم كه در كنار كاسیاس كاپیتان هستم . در این امر افراد زیادی تاثیرگذار بوده اند كه یكی از آنها فلورنتینو پرس است . اما باید در این میان خیلی حواست به خودت جمع باشد و بفهمی كه در كجا قرار داری و با تاریخچه باشگاه آشنا باشی . من شش سال در رئال مادرید بوده ام ، كاپیتان دوم هستم و امیدوارم تا مدتها در این جا بمانم . حضور در این جا فراموش نكردنی است .

از كاسیاس خیلی تعریف كرده ای . جوان تر ها معمولا از تجربیاتی كه بزرگتر ها به انها منتقل كرده اند می گویند ، كاسیاس چه چیزهایی به تو یاد داده است ؟
ایكر با من یك رابطه معركه دارد . من همیشه رفتار خاصی با او داشته ام . از وقتی كه به رئال ماردید آمدم هم رائول و هم كاسیاس به من چیزهای زیادی یاد دادند چرا كه آنها قهرمان های این باشگاه بودند . راستش خیلی چیزها از آنها یاد گرفتم . از رائول ، زیدان ، بكام ، رونالدو ، روبرتو و ... درسهایی گرفتم اما بیشتر از همه آنها از ایكر كه سالها در این جا بوده و حالا به جایگاه امروزش رسیده و واقعا شایسته اش است . حضور در یك تیم با بهترین دروازه بان جهان باعث می شود كه تو چیزهای زیادی یاد بگیری و به این فكر كنی كه شبیه او شوی .

وقتی كه زیر برگه قرارداد با رئال مادرید را امضا كردی چه احساسی داشتی ؟
به تیم ملی دعوت شده بودم . واقعا به خود می بالیدم . در آن روز از خوشحالی به خانه نرفتم . قراردادم را ساعت 11:30 شب امضا كردم آن هم در حالی كه ساعت 12 وقت تمام می شد . وقتی قطعی شد نمی توانستم باور كنم . در آن لحظه بیشترین پیامك روی گوشی موبایلم آمد . بیدار شوی و بازیكن سویا باشی و به تختخواب بروی و بازیكن رئال مادرید باشی . می دانستم كه قرار است كه با بزرگانی همچون رائول ، بكام و كارلوس كه اسطوره هایم بودند هم تیمی شوم . حالا آن جا دو انتخاب داشتم : در باد پیوستن به رئال مادرید بخوابم و فكر كنم كه همه چیز تمام شده است ، یا واقعیت را ببینم كه هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است و تازه اول كار است .

آن شب راحت خوابیدی ؟
نه ، مثل مادرم خوابم نبرد . همه خانواده خوشحال بودیم . شاید حداكثر یك ساعت خوابیده باشم .

از زمان پیوستنت به رئال مادرید در سال 2005 خیلی عوض شدی ؟
در مجموع افراد به دلایل مختلفی تغییر می كنند . به خاطر كارهایی كه می توانند انجام دهند ، اشتباهات یا جامهایی كه می برند و تجربه كسب می كنند ... تلفیقی از این اتفاقات شخصیت شما را عوض می كند . حقیقتا پخته تر و با تجربه تر شده ام و تجربیاتی پیدا كرده ام كه هیچ وقت فراموششانم نمی كنم . این واقعیت به من كمك می كند .

راموس در مقابله با عموم خیلی ساكت است اما در خلوت و در رختكن خیلی سر و صدا می كند ، آهنگ می گذارد ، شوخی می كند و ... بهترین خاطره ات از رختكن ؟
بسیاری از خاطراتم قابل گفتن نیستند . درست است كه مردم تصویری از تو دارند كه كاملا مخالف واقعیت است . من خیلی با آن چیزی كه می گویند فاصله دارم ، آهنگ زدن را دوست دارم ، خیلی شوخی می كنم و پایه همه چیز هستم . اما این چیزهاست كه نظم و اتحاد را در رختكن ایجاد می كند . با این كه جایگاه هایمان با هم فرق دارد اما باید بتوانیم كه پس از این كه یكدل شدیم ،‌بهتر برسیم . هدف همه ما قهرمانی است .

دو هفته پیش مورینیو گفت كه تیمش نا امید نمی شود . او چه فرفی با بقیه دارد .
خیلی . تعادل و ثباتی به تیم داده است كه هیچ گاه نداشته ایم . از نظر شخصی ، نمی توان بیش از مورینیو از مربیان دیگر چیز یاد گرفت .خیلی رو راست و صادق با هر شخصی است . از داشتن او خوشحال هستم . او ایده های خودش را دارد و مسیر خودش را می رود و در كارش با همه روراست است .

در حال حاضر همه در مورد نتیجه چمپیونزلیگ صحبت می كنند ، در بازی برگشت با لیون ،‌ حق ناكامی ندارید .
باید از این مرحله عبور كنیم . در روز سه شنبه در استادیومی كه برای ما طلسم شده بود توانستیم كه بازی خوبی ارائه دهیم . در فاصله ده دقیقه مانده به پایان نتیجه خوبی گرفته بودیم و این طور به نظر می رسید كه كار تمام شده است . هر چند كه نباید منفی نگر بود و توانستیم كه یك گل مهم را در خانه آنها بزنیم . حالا باید به یار دوازدهم خود كه برنابئوست فكر كنیم . همه تیمها دوست دارند كه آن را داشته باشند . خوشبختانه ما خودمان آن را داریم اما حرفهایمان را باید درون زمین بزنیم و حالا باید با صعود در این مرحله ، به فكر هدیه دادن به هواداران باشیم .

سرخیوراموس برای آن روز چه انتظاری از برنابئو دارد .
عادت كرده ایم كه چمپیونزلیگ را با یك رئال مادرید پر انرژی ببینیم . وقتی در بازیهای چمپیونزلیگ در برنابئو بازی می كنی ، جو كاملا متفاوت است . مردم بی صبرانه دهمین جام را می خواهند . امیدوارم كه هواداران در آن شب پشت ما باشند و ما هم بتوانیم كه با یك برد خوب ، آن ها را به حقشان كه صعود كردن است ، برسانیم .

در نهایت ، وقتی به سیبلس فكر می كنی ، چه فكری به ذهنت می آید .
اولین جامهایم با رئال مادرید در آن جا بردم و خاطرات خوبی از حضور در سیبلس دارم . به سمت راست نگاه می كنی و این همه جمعیت را می بینی كه واقعا بی نهایت ارزش دارد . برای رسیدن به آن جا باید خیلی خوب باشیم ، اگر به این روند ادامه بدهیم و مغرور نشویم ، مطمئنا به سیبلس خواهیم رسید .